Review – Exodus: Gods and Kings (2014)

Informatie
Regie: Ridley Scott
Cast: Joel Edgerton, Christian Bale, Ben Kingsley & Sigourney Weaver
Genre: Actie, avontuur, biografie
Jaar: 2014
Distributie: 20th Century Fox

Review
Regisseur Ridley Scott behoort vandaag tot één van de betere in de filmwereld. Hoewel hij misschien niet de beste is, slaagt hij er wel steeds in gigantische blockbusters naar het witte scherm te brengen. Zo zagen we van hem gigantische kaskrakers zoals Blade Runner (1982), American Gangster (2007), Alien (1979) en natuurlijk de vereeuwigde film Gladiator (2000), die maar liefst vijf Oscars wist binnen te slepen. Ook zijn Alien-prequel Prometheus (2012) is een film die bij velen een duidelijke bel doet rinkelen.

Met dezeΒ Exodus: Gods and Kings (2014) slaat de gerenommeerde regisseur zeker de bal niet mis. Hij weet de kijker te verrassen met een verfilming van een verhaal dat we allemaal toch zo goed kennen en waar we zo vertrouwd mee zijn: Mozes en de uittocht uit Egypte. Mozes, de man die kan praten met God en in deze film voortreffelijk geportretteerd wordt door Christian Bale (The Dark Knight-trilogie), lijkt voor een onmogelijke opdracht te staan, maar met de hulp van God slaagt hij erin zijn volk uit de handen van de tirannieke farao Ramses, die gespeeld word door Joel Edgerton (King Arthur), te bevrijden.

Laat ons beginnen met het verhaal. Zoals de titel doet vermoeden, is het verhaal gebaseerd op de verhalen die we terugvinden in de Bijbel. De regisseur probeert uiteraard om zo veel mogelijk van dit toch wel mooie verhaal in de film te stoppen. Maar dat maakt dat het verhaal ergens misschien wel ietwat vervelend en langdradig is. Dat komt waarschijnlijk doordat we het verhaal allemaal al zo goed kennen en het erg moeilijk is iets vernieuwend in de film te stoppen. De film duurt dan ook 144 minuten, wat al erg lang is. Dat het verhaal langdradig is, zou je misschien doen denken dat de personages daardoor erg goed uitgewerkt worden, maar hier gaat de film compleet de mist in. De indruk die je krijgt van de personages is eerder oppervlakkig, waardoor je als kijker niet echt kan meeleven met de gevoelens van de goeden Γ©n de slechten. Bovendien zien we in de film de bekende Sigourney Weaver, die een volstrekt belachelijke rol speelt. Ze zegt haast vier zinnen. Edgerton, die de farao Ramses speelt, is bovendien iemand die je op geen enkele manier kan begrijpen. Het ene moment lijkt het of hij zijn broer dolgraag ziet en het andere moment koestert hij de grootste haat die je je maar kan inbeelden. Hier lijkt iets niet te kloppen en stel je je vragen bij zijn personage.

Ten tweede zoom ik even in op de acteurs. De cast voor deze film is best indrukwekkend. De rol van Mozes gaat naar de bekende Christian Bale, die we zagen schitteren als Batman inΒ The Dark KnightΒ (2008) en zijn twee sequels. Hoewel er vanuit allerlei kanten kritiek kwam op het feit dat een blanke acteur in de huid van de Bijbelse figuur stapte, lijkt het haast onmogelijk de keuze van de regisseur niet te begrijpen. Bale speelt erg goed, erg naturel en ondersteunt het hele verhaal. Ook zijn tegenspeler Joel Edgerton hoeft zeker niet onder te doen. Hem zagen we eerder inΒ King Arthur (2004) en de recente Oscarwinnende filmΒ The Great Gatsby (2013). Hij speelt de tiran, de farao Ramses, die zijn broer tot in het diepste van zijn hart haat, of niet? (Zie eerder) Verder zien we in de film Ben Kingsley (Shutter Island, Schindler’s List) en Aaron Paul (Need For Speed, Breaking Bad), die eerder kleinere maar wel duidelijke rollen spelen. De onbegrijpelijke rol in deze film gaat naar Sigourney Weaver. Zij speelt een ronduit belachelijke rol.

Β© 2014 Twentieth Century Fox Film Corporation
Β© 2014 Twentieth Century Fox Film Corporation

Ten slotte nemen we de speciale effecten onder de loep. Deze zijn goed, maar niet meer. Van zulke big-budgetfilms verwacht je immers dat ze je verstommen met gigantische en bombastische speciale effecten. Dit is niet het geval.Β Exodus: Gods and Kings houdt het bij mooie en subtiele speciale effecten. Wat ik persoonlijk erg jammer vond, is de scene waar de zee voor Mozes opengaat. Daar had de productie kunnen kiezen voor een epische scene met een prachtige zee die zich op onverklaarbare wijze voor de voeten van de redder van het volk in twee splitste. In plaats daarvan werd er gekozen voor een subtiel effect, waarbij de zee zich gewoon terugtrok. Dat is erg jammer, en maakt de film voor de kijker minder interessant en minder leuk.

Het verdict
Dat Exodus: Gods and Kings een slechte film is, zou een belediging zijn. Het is een leuke en ontspannende film die de kijker vast en zeker boeit, hoewel hij niet van het begin tot het einde even aandachtig naar de prent zal kijken. Het verhaal is eerder zwak en langdradig en de speciale effecten laten ons koud. Toch is het zeker de moeite waard om de film te kijken. Het is er immers één die geregisseerd werd door een autoriteit in de regisseurswereld en de cast is bovendien knap.

Zag jij ‘Exodus: Gods and Kings’ al of twijfel je om hem te kijken? Laat het zeker weten!

0 reacties

  1. Ik vond het juist goed dat ze alles zo veel mogelijk natuurlijk lieten aanvoelen, waaronder ook dat van de zee. Er wordt geprobeerd (naar mijn mening) de kijker het gevoel te geven dat dit echt heeft plaatsgevonden en denk dat de film daar wel in slaagt. Het daardoor misschien minder spectaculair, maar dat vind ik niet erg.

    1. Bwa ja ik geef je er wel gelijk in, maar dan is het niet echt “faithfull to the letter,” wat ik in het geval van Bijbelse verhalen wel jammer vind. Noah, die film van vorig jaar had te veel special effecten, de deze heeft het naar mijn mening net te weinig.

      1. Vind het wel interessant om te zien hoe twee bekende regisseurs hun eigen spin hebben gegeven aan bijbelse verhalen πŸ™‚

        Ik had trouwens pas nog het contact formulier ingevuld, heb je m’n berichtje nog gelezen?

        1. Jaaa dat is inderdaad wel interessant. Ze moeten alleen wel altijd voorzichtig zijn, want met die Bijbelse verhalen is er altijd snel kritiek. En ik zal es kijken! Ik ben het wat uit het oog verloren!

          1. Natuurlijk heb je dat altijd bij Bijbelse verhalen. Denk alleen maar destijds aan The Passion of the Christ of The Last Temptation of Christ van Scorcese

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *